Tysięczny raz już chyba dziś
Blask ognia rzuca na nas czar.
O świcie dalej trzeba iść.
Myślimy, czując jego żar.

Zdobywcy lądów, władcy mórz,
Chwytamy w ręce ciepły blask.
Rzucamy chwile w letni kurz,
By na nim utkać życia czas.

Patrzymy w oczy swe bez słów.
Jesieni słychać pierwszy zew.
Tysięczny raz, gdy wstanie nów,
Znajdziemy Boga pośród drzew.

Refleksje