Katedra


Na przekór brukom, rynsztokom wbrew
Zawładnął miastem chóralny śpiew.
Rodzi się gotyk. Historii szał
Sklepiony w łuki nad mrowiem ciał.
Kamień i krew.


Kamień ze skały, krew prosto z nas.
Dla Boga tylko płynie ten czas.
Król był tu wczoraj. Absydy łuk
Jest krańcem świata dla jego stóp.
Do liny wraz!


Dzwon pomknął w górę i głosi cud.
Ciałem się stały wiara i trud.
Portalu dotyk ziębi mi skroń.
Czy czuję kamień, czy Twoją dłoń?
Wieczności chłód...

Katedra

Marek Kunc - Poezje

This website uses cookies. By clicking 'Accept' you agree to our use of cookies.

Accept